O que comezou como un levantamento pacífico contra o presidente sirio Bashar al Asad en 2011 converteuse nunha cruenta guerra civil que xa segou preto de medio millón de vidas. Así mesmo, o conflito provocou un dos maiores éxodos da historia recente, con máis de 5 millóns de persoas desprazadas que ven sistematicamente vulnerados os seus dereitos, a maioría das cales se refuxian nos países veciños. Aínda que só un 10% busca asilo en Europa, aquí adoitan atoparse ademais co rexeitamento de Estados que eluden a súa responsabilidade na acollida de persoas que foxen da violencia e as inxustizas, á procura dun futuro en paz.
Neste contexto, o pasado 14 de abril Estados Unidos, con Francia e Reino Unido como aliados, decidían bombardear tres obxectivos gobernamentais tras un suposto ataque con armas químicas contra a poboación civil de Douma, en mans dos rebeldes, que deixou polo menos 40 mortos e que foi desmentido por Siria e Rusia. As tres potencias occidentais cumprían así a ameaza de Donald Trump, que pouco despois se vangloriaba do ataque nas redes sociais. E facíano sen esperar unha resolución da ONU nin a aprobación dos seus respectivos parlamentos, unha situación que infelizmente lembra á foto das Azores previa á invasión de Iraq en 2003, xustificada nunhas armas de destrución masiva que nunca apareceron e que non supuxo unha solución efectiva para a inestabilidade na zona. Trátase ademais dunha reacción moi distinta á que habitualmente se ten con gobernos como o da poderosa Arabia Saudita, cuxa intervención militar en Iemen é máis que cuestionable pero, con todo, tolerada e esquecida por potencias “amigas”, que de paso se enriquecen co tráfico de armamento.
Ante esta situación, desde o Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade, integrado por 94 concellos e as deputacións da Coruña, Pontevedra e Lugo, queremos manifestar a nosa enérxica condena aos ataques contra civís, pero tamén cremos firmemente que a resposta á violencia non pode ser máis violencia e por iso expresamos asemade o noso rexeitamento a uns bombardeos ordenados á marxe da comunidade internacional, sen que previamente se esgotase a vía diplomática.
Pola contra, reclamamos que se deixen a un lado os intereses xeopolíticos particulares e se apoien os esforzos internacionais encabezados por Nacións Unidas para negociar a paz, que ata agora foron sabotados polo réxime sirio. Neste proceso, reivindicamos ademais que se acorden treguas para abrir corredores humanitarios que permitan atender á poboación, atrapada no enfrontamento. Do mesmo xeito, esixímoslle á Unión Europea e ao Estado español que cumpran os seus compromisos respecto da acollida de persoas refuxiadas e rexeitamos calquera reacción xenófoba contra elas.
O Fondo Galego expresa a súa repulsa ante calquera inxerencia bélica en calquera lugar do mundo e pon a disposición a súa experiencia e capacidades para favorecer o diálogo entre as distintas administracións que deben participar na construción dun futuro pacífico.